Kapliczki

KAPLICZKA Z FIGURĄ ŚW. JANA NEPOMUCENA
Położona na brzegu Orawki. Figura na słupie. Mała figura tytulacyjna w szatach kanoniczych z krucyfiksem tulonym do piersi. Osadzona na wysokim i wąskim słupie czworobocznym z głowicą kostkową o wklęsłym wykroju. Słup umieszczony na wysokim i wąskim cokole z krawędzią ujętą w profilowany wałek. Słup i cokół mają przekroje kwadratowe. Wyraźna dominanta wertykalna. Na ścianach postumentu w płytkim reliefie campanule w odwróconym układzie. Na cokole ozdobne płyciny medalionowe uwite z łodyg liściastych. Polichromia uszlachetniona w czasie konserwacji. Figura: czerń sutanny i biretu, biel rokiety, brąz almucji; ornament roślinny zielony; zachowano naturalną barwę piaskowca na słupie. Inskrypcja fundacyjna na froncie cokołu: „ANNO / 1773 / DIE 12 / 8bris”.
piaskowiec, polichromia 1773 r. Najprawdopodobniej fundacja szlacheckiej rodziny Wilczków (ex-sołtysiej)
KAPLICZKA DOMKOWA Z FIGURĄ ŚW. ANNY 
Położona na grzbiecie Kuligowej (756 m), przy dawnym trakcie, którym wiódł jeden z wariantów Szlaku Solnego z Polski na Węgry. Figura przedstawia Św. Annę, uczącą czytać swoją córkę – młodą Marię, a poniżej, na cokole – przedstawienie Św. Józefa z małym Jezusem. Okazała barokowa rzeźba, niegdyś stojąca pod gołym niebem. Wyobrażenie siedzącej św. Anny uczącej czytać z otwartej księgi małą stojącą obok Marię. Masywna rzeźba osadzona jest na postumencie opatrzonym od frontu płyciną wgłębną. W płycinie widnieje relief klęczącego św. Józefa z Dzieciątkiem. Święty trzyma gałązkę lilii. Boczne ściany w płycinach zdobi barokowy ornament z wici liściastych i tarcz kwiatowych. Postument umocowany na graniastym cokole. Polichromia niedawno położona: św. Anna – suknia czerwona, płaszcz niebieski z podszewką zieloną, Maria – suknia seledynowa, kaftanik blado-różowy z żółtymi wypustkami, relief św. Józefa – tło niebieskie, szaty brązowe z poszewką zieloną, tunika bladoniebieska; dekoracje boczne: niebieskie tło płycin, zieleń wici, biało-czerwone płatki i żółte pączki kwiatów. Na powierzchni postumentu i cokołu zachowano naturalną barwę piaskowca. Inskrypcje: a. wotywno-fundacyjna na licu cokołu: „Modlitwa / Święta Anno Maryey Matki Bożey Matko / Y Jezusa Chrystusa Babko potężna tego Wnuczka / Patronko przez oną miłość którą Cię Bóg moy / Jezus y Maia corka twoja najsłodsza czcili / Módl się za mną abym Was tak czcił / y tak się ku śmierci gotował abym…”, niżej data fundacji „1724” i data renowacyjna „Obnoveno 1870”; b. napisy wotywne na postumencie, nad reliefem: „Święty Józefie zpomóżmnie”’ pod reliefem „Święty józefie nie opuszczay mnie”. Niestety obecnie rzeźba znajduje się wewnątrz nowszej, bezstylowej kapliczki domkowej, zazwyczaj zamkniętej, więc obejrzeć ją można zwykle tylko przez szybę. piaskowiec, polichromia Figura z 1724 r.
KAPLICZKA Z FIGURĄ PRZEDSTAWIAJĄCĄ KORONACJĘ MATKI BOŻEJ PRZEZ TRÓJCĘ ŚWIĘTĄ
Położona przy głównej drodze przez wieś, po jej płn. stronie, w obrębie posesji nr 335, naprzeciwko odejścia drogi do Podsarnia. Figura na słupie. Grupa rzeźb ukazujących Koronacją Marii przez Trójcę Święta w glorii obłoków z główkami anielskimi. Kompozycja symetryczna – na osi u dołu klęcząca Maria, u góry nad nią unosi się gołębica Ducha Świętego, po bokach Ojciec z globem w reku i Syn z krzyżem. Na głowicy czworobocznego postumentu z trzech stron widnieją uskrzydlone główki anielskie. Dolna część postumentu w formie czworobocznej bazy z obłymi krawędziami. Na licu bazy i samego słupa płyciny obramione żłobkiem. Pomnik stoi na dużym cokole, a ten na wykopanej w ziemię kamiennej bazie. Otacza go ażurowy murek kamienny z owalnymi prześwitami. Polichromia: poprzednia malatura z ok. 1985 r., obecnie po konserwacji. W grupie Koronacji – czerwień szaty Chrystusa i sukni Marii, błękit jej płaszcza, brązowy płaszcz i zielona tunika Boga Ojca. Na froncie murku wymalowany ornament pasowy i roślinny: zielona wstęga wokół prześwitów, w lunetach i narożach różowe kwiatki, poniżej zielono-różowe companule (dzwoneczki). Zachowano naturalną barwę piaskowca na postumencie i cokole. Inskrypcja fundacyjna na licu cokołu wewnątrz bordiury: „KU CTI A CHVALE NAJSVATEJSEJ TROJICI / POSTAVIT DAL ADALBERT SIZINKA / r. P.1879”. piaskowiec, polichromia 1879 r. Ufundowany przez Wojciech Sizinka, chłop z Podsarnia.
KAPLICZKA Z FIGURĄ ŚW. JÓZEFA
Położona przy głównej drodze przez wies, po jej płn. stronie, w obrębie posesji nr 309.
Figura na słupie. Posąg św. Józefa z Dzieciątkiem na rękach wznosi się na płycie osadzonej na czworobocznym postumencie z wolutowym profilem bocznych ścian. Na licu płycina. U stóp figury na płycie wieńczącej słup widnieją uskrzydlone główki anielskie. Większą główkę umieszczono na licu górnej części słupa. Pomnik osadzony na czworobocznym cokole z ryzalitową płytą od frontu, a ten ulokowany na kamiennej płycie nagrobnej (wtórnie przeniesionej na pewno z cmentarza) Polichromia odnowiona ok. 2000 r. i ponownie w 2004 r.: figurę poprzednio wymalowano brązową farbą (płaszcz), zieloną (podszewka płaszcza), żółtą, czarne krawędzie płycin i wolut, natomiast powierzchni słupa i cokołu w naturalnej barwie piaskowca. Inskrypcja: a. fundacyjna na licowej płycie cokołu „IMPENSIS A. R.D. / IOS. SIMRAK PAR. / PODVLK HAEC / STATUA DIE 20 / …AN 1820”; b. identyfikacyjna pod figurą: „S. IOSEPHUS”; c. relikt napisu na płycie grobowej: „Obiit 6 Mai 17…”.
piaskowiec, polichromia 1820 r. Ufundowany przez księdza Józefa Simraka, kanonika spiskiego, wicearchidiakona Górnej Orawy, plebana Podwilka.
KAPLICZKA Z FIGURĄ MATKI BOŻEJ Z DZIECIĄTKIEM 
Położona przy głównej drodze przez wieś, po jej płn. stronie, w pobliżu budynku szkoły, w obrębie posesji nr 285.
Figura na słupie. Cechy ludowego baroku. Figura tytulacyjna jako Niepokalana stoi na globie oplecionym przez węża, w ramionach trzyma Dzieciątko. Ma rozpuszczone włosy, pyzatą twarz, ubrana w płaszcz i suknię. Umieszczona na smukłym czworobocznym słupie – postumencie. Na licu słupa od góry płaskorzeźba uskrzydlonych główek anielskich (podobnie na innych bokach słupa), niżej w płycinach reliefy: po prawej stronie św. Apolonii ze szczypcami i wyrwanym zębem w dłoni, po lewej św. Łucji; obie w otwartych koronach z palmami męczeństwa; z tyłu św. Jan Nepomucen w pozie modlitwy na klęczkach en face; krucyfiks widnieje z tyłu za ramieniem, biret kapłański spoczywa na ziemi. Odziany w sutannę, rokietę i almucję. Postument osadzony na czworobocznym cokole. Słup i cokół mają przekroje kwadratowe. Polichromia ostatnia wykonana na początku lat 90-tych XX w. Obecnie niewiele z niej zostało; pierwotnie: czarnowłosa Matka Boża w błękitnym płaszczu i białej sukni, złotowłosa św. Apolonia w kremowej dalmatyce, niebieskiej sukni, czerwonym płaszczy i czerwonych ciżmach, ciemnowłosa św. Łucja w białej dalmatyce i żółtym płaszczu, czarnowłosy św. Jan Nepomucen z bródką i wąsikami [sic] czarnej sutannie, białej rokiecie i brązowej almucji. Inskrypcje: a. fundacyjna na licu cokołu w otoku zielonej wici roślinnej „ANNO DNI / 1759 DIE 1 / JUNII”; b. identyfikacyjne nad błycinami: „S. ŁUCIA” [sic], „S. APOLONIA”, „S. IOANNES NEPOMUCENUS”piaskowiec, polichromia
1759 r.
KAPLICZKA Z FIGURĄ ŚW. JANA NEPOMUCENA
Położona przy głównej drodze przez wieś, po jej płn. stronie, niedaleko tzw. cmentarza chłopskiego.
Figura na słupie. Reminiscencje stylu barokowego i drobne elementy ornamentyki neoklasycznej. Posąg tytulacyjny z krucyfiksem i palmą męczeńską w dłoniach w szatach kanonicznych, stoi na ozdobnym podium. To zaś opiera się na niskim, masywnym słupie – postumencie. Na jego licu relief płonącego serca w promienistej glorii obłoków. Na bocznych słupach zwieńczonych łukami gzymsików z ząbkowanym fryzem siedzą dwa aniołki w glorii obłoków, trzymając atrybuty patrona: jeden z kłódką i palcem na ustach (symbole tajemnicy spowiedzi), drugi z kluczem. U podstaw tych słupów gruby ornament typu astragalu (perełkowania). Postument środkowy i boczne słupy mają rozczłonkowane własne cokoły, przy czym oś środkowa wysunięta ryzalitowo. Przed pomnikiem na ziemi spoczywa uszkodzona tablica z napisem fundacyjnym. Polichromia: figura św. Jana Nepomucena w typowych barwach: biel rokiety, czerń sutanny i biretu, brąz almacji; słupy malowane na sino, frontowe płyciny na zielono, gloria serca i obłoki na niebiesko. Inskrypcja wielowierszowa po łacinie, już nieczytelna.
piaskowiec, polichromia 1818 r. Ufundowany przez Mihály Ambrossy, prefekta dominium Zamku Orawskiego.
KAPLICZKA Z FIGURĄ CHRYSTUSA UKRZYŻOWANEGO 
Położona przy głównej drodze przez wieś, po jej płn. stronie, obok domu nr 230.
Ufundowana przez Józefa Knechtę. Na licu postumentu pod krzyżem u góry para rzeźbionych główek anielskich, niżej stojąca figura Matki Bożej Bolesnej oparta na niskim podium. Na froncie czworobocznego cokołu płycina na inskrypcję. Polichromia. Barwa krzyża imituje słoje drzewa, postument i cokół pokryte barwą ciemnoszarą (poprzednio zieloną), szaty figury maryjnej: różowa suknia, błękitny płaszcz z zieloną podszewką, czarne tło płyciny inskrypcyjnej. Inskrypcja: a. fundacyjna na licu cokołu: „Ku cte a chvale Boskej / vistavil JOSEF KNECHTA / 1871 r.”; b. renowacyjna z tyłu postumentu: „Fundator / Kubacka / JÓZEF /1998”. piaskowiec, polichromia 1871 r.
KAPLICZKA DOMKOWA 
Położona w płd.-zach. części wsi, przy głównej drodze, po jej wsch. stronie. Wzniesiona na planie prostokąta, półkoliście zamknięta, potynkowana, ze szczytem zwieńczonym małą wieżyczką na planie kwadratu z baniastym hełmem. Wewnątrz, na stole ołtarzowym, stoi figura Św. Antoniego, a na ścianach wisi kilka;świętych obrazów;. kamień
FIGURA PIETY Danielki
Położona pod os. Danielki. Ufundowana przez księdza Adama Wilczeka, dra teologii, wtedy pleban Twardoszyna. Figura na słupie. Barokowa rzeźba Piety ustawiona na niskim czworobocznym postumencie. Szeroka masywna rzeźba spoczywa na plincie jego głowicy. Na froncie tego postumentu znajduje się oprofilowana płycina wgłębna z płaskorzeźbioną sceną pokuty św. Marii Magdaleny. Ukazano ją na klęczkach, z prawą ręką przyciśniętą do piersi, w lewej trzyma „dyscyplinę”. Część torsu i ramię obnażone; odziana w suknię i fałdzisty płaszcz, włosy rozpuszczone, wokół głowy nimb. Postać tę obramia imaginacyjna grota skalna. Atrybuty: krzyż wbity w skałę, czaszka i piszczele, puzdro na wonności. Na bocznych ścianach postumentu reliefowy ornament barokowy: wici liściaste, kwiaty różane, woluty. Postument osadzony na kubicznym cokole. Figura osłonięta blaszanym daszkiem namiotowym, podtrzymywanym przez żelazne pręty narożne. Inskrypcje: a. fundacyjna na tylnej ścianie postumentu: „Anno Dni 1749 Die 12 Junii”; b. dewocyjna na licu cokołu: „SALVATOR GENITRIXQUE / …VOLITATUR HONORI / MAGDALIS IP…PV…/ STI IOM…U”. piaskowiec, polichromia, 1749 r.
FIGURA CHRYSTUSA UKRZYŻOWANEGO 
Położona na tzw. cmentarzu chłopskim.Ufundowana przez ks. Wendelina Banoczy'ego, proboszcza podwilczańskiego Pochodząca z warsztatu kamieniarskiego w Orawskim Białym Potoku. Wysoki krzyż z figurą Ukrzyżowania na kostkowym cokoliku, osadzony na gzymsowej głowicy czworobocznego postumentu z profilem wolutowym ścian bocznych. Do lica tego słupa przylega posąg Matki Bożej Bolesnej z załamanymi rękoma, stojący na ryzalicie cokołu. Polichromia zatarta i wypłukana. Inskrypcja fundacyjna na czarnym tle płyciny lica cokołu: „Z dobrovolnich / Obetov Obyvatelov / Podvlčanskich / 1871”.piaskowiec, polichromia 1871 r.
FIGURA CHRYSTUSA UKRZYŻOWANEGO 
Położona na tzw. cmentarzu parafialnym. Ufundowana przez ks. Wendelina Banoczy'ego, proboszcza podwilczańskiego. Pochodząca z warsztatu kamieniarskiego w Orawskim Białym Potoku. Krzyż z figurą Ukrzyżowanego Jezusa jesy osadzony na cokole. Na cokole znajduje się płaskorzeźba dwóch aniołków. Przy cokole jest osadzona rzeźba Matki Bożej. 1879 r.
KAPLICZKA DOMKOWA ŚW. JÓZEFA NA FURMAŃCU
Kapliczka św. Józefa powstała na przełomie XIX i XX wieku, przy drodze rolniczej Furmaniec/dziś droga do Zubrzycy Dolnej/ z inicjatywy nieznanego fundatora. Kapliczkę wznosił dziadek Tadeusza Wiatra. Została poświęcona św. Józefowi patronowi pracy. Otoczona kltem ludności, która udając się na pole do pracy zatrzymywała sie na chwilę modlitwy.
KAPLICZKA DOMKOWA WNIEBOWZIECIA NMP W KIRACH
Początek ,tak słynnej Matki Bożej na Kirach rozpoczął się od niezwykłej przygody pewnego pastuszka Był on zatrudniony u jednego gospodarza w Zubrzycy do pasienia krów .Jednego razu ze zmęczenia pasterz przysnął podczas pasienia .Krowy wolnym czasie oddalając się lasem poszły w stronę Podwilka na tak zw.polane koło Kir .Pastuch zanim się ocknął krów już nie było .Przestraszony bardzo ,że utraci pracę zaczął się modlić ,aby odnaleźć stado krów . Poszukując drugiego dnia krowy znaleźli na Kirach w Podwilku .Pastuch dziękował Matce Bożej i z tej wdzięczności sam wystrugał nożem jej figurkę Zawiesił ją na drzewie z tej okoliczności zaczęli odwiedzać to miejsce parafianie z Zubrzycy jak też mieszkańcy Podwilka przynosząc swoje intencje. To miejsce stawało się coraz słynniejsze .Z korzeni tego drzewa tryskało źródełko wody , które nie wysychało . Pielgrzymujący do tego miejsca leczyli swoje choroby przy pomocy tej wody ,a nawet doznawali uzdrowienie Opierają się na tym fakty:
Z Zubrzycy pewna Pani przyszła z intencją niewidomego dziecka , przetarła oczy wodą ze źródełka ,a dziecko nagle zaczęło krzyczeć co. tak jasno ono widzi Podobny cel takiego przypadku miała Pani z Podwilka ,która była bardzo chora , Prosiła o przyniesienie tej wody spelnili jej życzenie dostarczyli wody z Kir Jak opowiadała poczuła jakby coś się zaczęło dziać twierdzi to dzięki tej wodzie została uzdrowiona Pewnego lata przyszła ogromna burza. Strzelił piorun do tego drzewa uszkodził drzewo ,ale figurka pozostała nadal, w tym samym miejscu na drzewie.Mieszkancy roli Pitowej odnowili figurkę zrobili jej kapliczkę Po jakimś czasie figurka została skradziona przez jedną mieszkankę Podwilka Starsza kobieta uroiła sobie ,że to jej figurka schowała ją w domu .Po czasie wystawiła figurkę na widocznym ganku gdzie dostrzec ją można było przez mieszkańców .Kobietę upomniano ,aby oddała figurkę do należnego miejscach .Tak przy pomocy byłego KS proboszcza Wojciecha Jakubca zaniesiono ją na Kiry .Z kolejnych wydarzeń jakie działy się wokół figurki mieszkańcy roli Pitowej zostali zmuszeni do wybudowania kaplicy, a figurkę umieszczono nad drzwiami w kaplicy .Dodatkowo przez jednego mieszkańca roli Madejowej została wyrzeźbiona Święta Rodzina ,a także Ojciec Święty Zrobili ogrodzenie i tak pielęgnują to miejsce role Pitowa i Madejowa .Od jakiegoś czasu zaczęli pielgrzymować parafianie z Zubrzycy z kapłanem na 15 sierpnia w dniu Matki Bożej Zielnej sprawując Mszę sw.. Do pielgrzymów dołączali parafianie z Podwilka ze swoimi intencjami w podzięce przynosli zioła i kwiaty do poświęcenia Dla odnowienia i zachowania tradycji tej pielgrzymki zostali zaproszeni obecni proboszczowie z Podwilka i z Zubrzycy Dolnej do sprawowania Mszy sw na Kirach . oraz mieszkańcy Orawy w intencjach Rodzin parafii Podwilk i Zubrzyca Obecnie jest kontynuowana na 15 sierpnia jak tradycja podaje.